اثر مورفین خوراکی بر تکوین شبکه کروئید و بطن چهارم جنین 14 روزه موش‌های نژاد ویستار

زمینه و هدف: مطالعات قبلی نشان داده است که تجویز مورفین می‌تواند به بروز ناهنجاری‌های رفتاری در انسان و مدل‌های حیوانی منجر شود. هدف از این پژوهش، بررسی اثر مصرف مورفین خوراکی توسط مادر بر تکوین بطن چهارم و شبکه کروئید جنین موش‌های نژاد ویستار می‌باشد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی از موش‌های صحرایی نژاد ویستار با محدوده وزنی 200-170 گرم استفاده شد. گروه‌های آزمایش پس از باروری، مورفین را با دوز 05/0 میلی‌گرم بر لیتر در آب آشامیدنی به صورت روزانه دریافت کردند. به گروه کنترل فقط آب شرب شهری داده شد. 14 روز و 12 ساعت پس از بارداری، موش‌های آبستن با استفاده از کلروفرم بیهوش شدند. سپس جنین‌ها به همراه رحم طی عمل جراحی از بدن حیوان خارج و به‌منظور فیکس شدن به مدت 30 روز در محلول فرم آلدئید 10% قرار گرفتند. در ادامه، جنین‌ها مراحل پردازش بافتی را طی کرده و پس از برش‌گیری و رنگ‌آمیزی به روش هماتوکسیلین‌ـ ‌ائوزین از نظر تکوین بطن چهارم و شبکه کروئید بررسی شدند. برای تعیین بافت بطن چهارم و شبکه کروئید از نرم‌افزار موتیک (Motic) استفاده گردید. یافته‌ها: در این مطالعه، سطح شبکه کروئید در گروه آزمایش افزایش نشان داد. همچنین سطح بطن چهارم در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش معنی‌داری داشت.نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که مصرف مورفین خوراکی می‌تواند از تکوین و عملکرد طبیعی شبکه کروئید و بطن چهارم جلوگیری کند. این نقص در جنین موش‌های باردار معتاد به اپیوئیدها قابل مشاهده است.